De eerste keer
dat een teamcoach de interventie ‘achtergrond bepaalt de voorgrond’ deed, moest
ik heel hard nadenken. Was dat wel zo? Het waren toch juist degene die altijd
het voortouw namen, die veel bepaalden? Ik was niet alleen in mijn
overpeinzingen. Andere leden van het team waar ik toen in zat, vroegen hardop
aan de coach wat ze bedoelde met die zin. Ze vertelde dat het feit dat enkele
mensen zoveel ruimte kregen in het team, werd veroorzaakt doordat de andere,
meer stille, leden dit toestonden. En dit gold ook voor ontoelaatbaar gedrag in
het team. We werden er allemaal stil van (ook de ‘voorgrond’J).
Het is belangrijk
in teams om patronen die vastlopen te veranderen en vaak helpt het dan om de
achtergrond in beweging te brengen. Bijvoorbeeld door bovenstaande interventie
te doen, maar ook door de achtergrond eigenaar te maken van alles wat er in het
team gebeurt. Want vaak denken stille teamleden dat ze geen invloed hebben, dat
ze er niets aan kunnen doen, terwijl ze juist een grote rol hebben in dat wat
het team toestaat en laat gebeuren.
Een tijdje later
schrok ik wakker toen de coach zei: ‘vinden jullie dit okay?’ in reactie op een
voor ons redelijk normaal cynisch onderonsje tussen twee leden. Ik was er al zo
aan gewend geraakt dat ik altijd uitlogde als die twee weer eens iets hadden.
Vond ik het okay? Nee, het was vervelend en zorgde voor spanning in het team.
Liet ik het toe? Jazeker. Die bewustwording deed zeer bij mij en anderen en
vervolgens kwam er veel beweging om dit patroon op tafel te krijgen en het gedoe
tussen die twee op te lossen. Het illustere tweetal had overigens geen idee dat
de andere leden zoveel last hadden van hun onderlinge strijdjes…
Het is dus van
belang om iedereen bij het team te betrekken en verantwoordelijk te maken voor
dat wat er gebeurt in het team. Een organisatie waar we mee mogen werken noemt deze transitie: ‘van bijwonen naar bijdragen’. Mooier kan ik het niet zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten