Het Nieuwe Leiderschap, een tussenstand...

Tegen de achtergrond van Minister van Defensie Hillen die het maar wat lastig vindt om zijn eigen aandeel op te pakken en iets van bescheidenheid op te brengen, schrijf ik dit stuk. We zijn er nog niet, zullen we maar zeggen. En tegelijkertijd is er al veel veranderd. Waar vijf jaar geleden mijn verhaal over vertrouwen in organisaties nauwelijks werd geloofd, mag ik nu op veel plaatsen mijn verhaal houden. De onderstroom is duidelijk voelbaar; het wordt en moet anders, alleen weten we vaak nog niet hoe precies.

Ik vind het een grappige tussenperiode: we willen wat anders, maar benaderen het nog volgens oude methoden. Grote veranderingstrajecten over HNW worden vaak via dikke aanbestedingen aangevlogen met eisen als dat 1 partij het moet uitvoeren. Nieuw Leiderschap en HNW worden gepresenteerd op vrij traditionele congressen en we schrijven nog dikke boeken erover (ook ik).

Vorige week had ik een altijd anders dan anders gesprek met Roland Hameeteman en wij hebben zitten bedenken hoe de vorm ook anders zou kunnen. We weten nog niet precies hoe dat eruit gaat zien, maar van het idee alleen al werd ik blij. En dus zitten we van de zomer nog eens bij elkaar met nog wat andere vrije geesten om iets anders te doen. Iets als een organisatie een jaar lang begeleiden bij een omslag naar het nieuwe organiseren en daar met verschillende partijen bij helpen en dit proces te filmen. Zoiets... En dat kan natuurlijk nog veel innovatiever :-)

Breekpunt blijft of de huidige managers de omslag durven te maken. Want, zoals een klant me deze week zo mooi zei: 'de medewerker doet niet wat de baas zegt, maar doet wat de baas doet'. Ik heb zelf, en om me heen zie ik dat veel meer, voorbeeldgedrag enorm onderschat. Dat wordt de uitdaging voor de komende tijd met de 'zittende' generatie leidinggevenden. Niet praten, maar doen.

En in deze tussenperiode zitten we ook nog: managers willen graag praten over HNW en Nieuw Leiderschap, is mijn ervaring. Maar zelf doen, is echt wel een lastige stap. Dat is ook logisch; dat is heel lang niet nodig geweest. Sterker nog, vaak werd er van managers verwacht dat ze in een rol zouden stappen van een ietwat afstandelijke, sturende manager. En nu moeten ze ineens kwetsbaar zijn. Die stap is gewoonweg soms nog te groot. En dus is het tijd voor wat coulance; een tussenperiode.

Om zachtjes aan te wennen aan de nieuwe wereld en de rol van de Nieuwe Leiders; zichzelf zijn...

Voor Hillen wellicht net haalbaar... ik hoor net dat hij zijn excuses heeft aangeboden...