Dienend leiderschap oftewel mijn boek...

Het wordt alleen maar interessanter... Ik verslind boeken over trust, dienend leiderschap en aanverwante literatuur. En het is helder: het idee om zoveel mogelijk vertrouwen op de werkvloer te geven, werkt. Medewerkers worden gelukkiger, effectiever, innovatiever, blijven langer en er is minder ziekteverzuim. En toch... er lijken zo weinig organisaties te zijn die 'all the way' gaan. Wat houdt ze dan toch tegen? Waarom blijft het blijkbaar zo aantrekkelijk om je als manager bezig te houden met regels en procedures en het 'onder bedwang' houden van je personeel? Ik kan wel wat redenen verzinnen, maar weten doe ik het niet. En dus wordt het een huiskamervraag aan het eind van mijn boek. Kan ik er mooi in druk 3 op terug komen. Ondertussen begint het me ook wel te dagen wat er allemaal voor nodig is en wellicht dat dit gewoon teveel werk is voor de gemiddelde manager: andere organisatiestructuur, verbeterteams instellen, andere stijl van managen, volledige transparantie en dus ook volledige en heldere communicatie. Een beetje werkt niet, het is alles of niets. Niet een beetje vertrouwen geven, maar alle. Niet een beetje informatie geven, maar alle. Ondertussen gaat het proces om iedereen zoveel mogelijk invloed te geven bij VIS ook gewoon door. We gaan nu onszelf beoordelen, om vervolgens (met volledige inzage in de financien) zelf te bedenken welk salaris we willen hebben... Iedereen vindt het spannend en ook gaaf. Anders ik wel! Ik hou jullie op de hoogte. Tussenstand: voorwoord, inhoudsopgave en deel van hoofdstuk 1 klaar. Bezig met uitgevers en contacten aan het leggen met mensen die ik absoluut wil spreken. Suggesties? ik hoor het graag! Reacties? Yeah!