Aron schreef een opzienbarend boek. Opzienbarend in zijn simpelheid en herkenbaarheid. Ze beschrijft (na 10 jaar onderzoek overigens) de twee processen die ons sociale leven bepalen: ranking of linking, oftewel vergelijken of verbinden. We doen ofwel het een ofwel het ander. Tegelijkertijd lukt niet. Vergelijken kan zeker nuttig zijn om verder te komen, maar als je veel vergelijkt kan je ook redelijk depressief raken. Zeker als je niet goed uit de vergelijking komt. Depressie beschrijft ze overigens als een zinvolle manier om om te gaan met die vergelijkingsdrift. Soms is het immers handig om even je terug te trekken en je wonden te likken. Verbinden levert een gezondere manier op om met je sociale relaties om te gaan. Nou heb ik het boek gescand, niet van voor naar achteren gelezen, maar toch vraag ik me af of we in de huidige tijd ook in organisaties van vergelijken naar verbinden gaan. In de oude hierarchische organisaties draaide het om vergelijken; degene met de meeste macht kwamen ook het hoogst. Nu verlaten we zachtjes aan deze structuur en gaan we op zoek naar verbinding. Om innovatiever te zijn en vooral veel meer recht te doen aan wat we in huis hebben en dat samen nog eens naar een hoger plan te tillen. Managers moeten verbindingen maken en faciliteren. Deze manier past ook veel meer bij wat al duidelijk is geworden waar mensen behoefte aan hebben; delen/verbinden. zie daar het succes van Hyves en linkedin. Prachtig inzicht!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten