maandag 10 augustus 2009

vertrouwen in wat kan



Net terug van drie prachtige dagen Dranouter. Dranouter is een folk muziekfestival in Zuid-Belgie. Mooi weer, relaxte mensen en prachtige muziek (o.a. K's Choice, Novastar, Cocorosie, Chieftains, Travis...). Ik was daar met Smarti! de stichting waar ik voorzitter van ben. We organiseren vakanties voor mensen met een lichamelijke handicap. Onder het nuttigen van een gezellig biertje en wijntje kwamen we te spreken over werk. En daar werd ik oprecht weer verdrietig van hoe mensen niet gezien worden in hoe ze zijn. Dat doen we in 'normale' organisaties al slecht, maar al helemaal als mensen een handicap hebben, zo bleek. Een greep...


Jean is een man die ik al langer ken. Geweldige vent, veel humor en enorme sociale vaardigheden. Zit in een electrische rolstoel vanwege zijn spasticiteit. Jean heeft 11 jaar gevochten om een baantje als koerier te krijgen! Ik ken niet veel mensen die 11 jaar om een baan zeuren, zelfs als ze daar hetzelfde lousy salaris mee verdienen. Jean wel. Hij had bedacht dat dit hem de gelegenheid gaf om veel mensen te ontmoeten en zo zichzelf te blijven ontwikkelen. Op de plek waar hij zat raakte hij snel afgestompt. Maar het is hem dus gelukt. Hij rijdt in een autootje Enschede rond om pakketten en post rond te brengen. Nu heeft hij een nieuwe baas die alleen maar kan zenden en hem nu vertelt dat hij verplicht koffie moet drinken bij zijn collega's... Jean doet dat niet, want juist elke keer anders even koffie drinken levert hem nieuwe contacten op en dus persoonlijke groei. Maar ja, ze luistert niet. Gelukkig is Jean Jean. Hij haalt zijn schouders op en rijdt verder...


Jan-Romke is een persoonlijke vriend van me. Ooit meegegaan als deelnemer, nu al jaren vaste begeleider. Jan-Romke praat moeilijk en mist fijne motoriek in zijn handen, that's all. Een van de beste begeleiders die we hebben. Voorheen werkte hij in een touwslagerij, nu is hij postbesteller. Werkt even hard als zijn collega's (mijn vermoeden is dat hij veel harder werkt...) en krijgt 1100 netto. Heeft recht op 1400 netto, maar er zit al jaren een bureautje tussen die voor hem bemiddelt en dit geld inpikt. Want zo zie ik het. Jan-Romke werkt hard en volwaardig. En ja, hij weet zelf ook wel dat hij nog wat assertiever kan zijn (toch JR?) maar deze bureaucratische hobbel is lastig te nemen.


Een derde deelnemer vertelde dat hij veel ideeen heeft, maar er wordt weinig mee gedaan. Of ze worden ingepikt door zijn baas...


Enzovoorts...


Vertrouwen is voor mij ook kijken naar wat iemand kan, niet wat hij of zij niet kan. Een handicap zegt niets...


Weet jij opties hoe Jean bijvoorbeeld zijn eigen bedrijfje kan beginnen in koerieren of hoe we Jan-Romke zijn echte salaris kunnen geven? Mail me!!!!!

2 opmerkingen:

evelien zei

Hi Tica,

Heeft Jean een Wajong-status?

Groeten Evelien

Tica zei

Nee, dat denk ik niet. Jean is boven de 40...