vrijdag 18 juni 2010
Het festival van de ongelukkige medewerker
Gisteren mocht ik aanwezig zijn bij het festival van de ongelukkige medewerker, ronde 3. Erg inspirerend! Dit festival was georganiseerd door Berkeley Square van o.a. Raymon Geurts. Zij helpen organisaties gelukkiger worden. En tegelijkertijd bedachten ze dat er veel nadruk is op geluk en kansen, terwijl er ook heel veel ongelukkige medewerkers zijn. En daarom dit festival. Aan de hand van input hadden ze een typologie bedacht van 8 ongelukkige medewerkers aan de hand van 3 assen. Erg herkenbaar en interessant. We mochten onszelf indelen in welke soort ongelukkige medewerker we zouden worden. Grappig, om te merken hoeveel weerstand het al opriep om jezelf als type neer te zetten. Ik was het er ook niet mee eens, als narcist, typical... Ik vond het vooral een mooi ingang om via ongeluk naar geluk te kijken en welke interventies daarbij nodig zijn. Ze gaan de typologie nog verder onderbouwen en er komt uiteindelijk een symposium en magazine over, dus volg ze zeker!
Meer algemeen is het goed om te beseffen dat de lijn tussen geluk en ongeluk, vertrouwen en wantrouwen, rijk en arm, geluk en ongeluk vaak heel dun is. En dus geloof ik niet dat we alleen maar moeten focussen op successen, maar ook moeten leren van onze fouten. Het is makkelijk om te vluchten, maar veel moeilijker om te blijven staan. En daar leren we van, denk ik. In ieder geval ik. De afgelopen maanden wilde ik ook weleens vluchten, in een hoekje kruipen en anderen de schuld geven. Dat is niet fout, wel makkelijk. De uitdaging was om te blijven staan, bewust te blijven kijken naar intenties en nieuwsgierig te blijven naar mezelf en anderen. Uitdagend, dat zeker, en heel vaak moeilijk. Ik heb veel geleerd, vooral over mezelf. Dat het niet makkelijk is om mij feedback te geven en je daarvoor veel lef moet tonen (met dank aan Rein!), dat ik veel te opportunistisch ben en vaak ook in mijn comfort zone ga zitten als het gaat om kaders te geven en collega's aan te sturen. Dat moet beter.
Deze week heb ik (vrij stellig) mijn plan voor vis 2.0 gepresenteerd. Met meer kaders, beslisregels en ruimte voor ondernemerschap. Mijn collega's waren enthousiast (echt!). En ik? Ik ben vastbesloten om te leren van mijn fouten en een nog mooier bedrijf neer te zetten samen. Cool!
Labels:
Berckely Square,
raymon geurts,
vistrainingen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten