Een paar maanden geleden werd ik voor de Ode geïnterviewd voor een artikel met als titel: ‘er zijn geen managers nodig’. De strekking van de artikel was dat er geen managers meer nodig zijn als mensen zelf hun verantwoordelijkheden mogen oppakken. Jos de Blok kwam uitvoerig aan het woord als oprichter van de organisatie Buurtzorg Nederland. Dit is een stichting bestaande uit zelfstandige teams, waar ondertussen al ruim 3.000 mensen werken en ze overall een 8,7 op klantvriendelijkheid scoren. Dit betekent volgens mij in essentie dat ze 3.000 leiders in dienst hebben. Er zijn steeds meer vragen of we wel (zoveel) managers nodig hebben. Harry Starren van De Baak schijnt ooit gezegd te hebben: ‘mensen zijn vrij zelfstandig, totdat ze een manager tegenkomen’. Misschien wordt het dan wel hoog tijd dat we ze niet meer tegenkomen… En er zijn ook feiten; tussen 2000 en 2005 nam alleen al in Nederland het aantal managers met 25% af (onderzoek ROA). Menno Lanting ziet verschillende soorten leiderschap voor zich in groepen die allemaal een aantal noodzakelijke aspecten voor hun rekening nemen. En dit kan ook weer wisselen tussen personen. Leiderschap vervangt dan management.
Ik vind het een logische ontwikkeling. Als steeds meer hiërarchieën veranderen in platte organisaties met zelfsturende teams en leiderschap op elk niveau steeds meer wordt gestimuleerd, dan heb je niet zoveel meer te managen. En die kant gaan we zeker op, dat merk ik aan alles. We vinden het (gelukkig) steeds minder normaal dat er aparte liften voor directeuren zijn in hoge gebouwen en afdelingen waar alleen zij komen. En zelfs mijn kinderen van 4 en 6 leren al op school dat ze ‘baas zijn over hun eigen leven’. Die gaan die waarheid over 20 jaar echt niet meer inleveren…
En hier eindigt mijn betoog. Mijn betoog over Nieuw Leiderschap is in essentie een betoog over de opkomst van leiderschap op alle niveaus in organisaties en in de wereld. We zitten nu nog in –wat Debbie Moolhuijzen- zo mooi beschreven heeft als De Tussentijd. Oude patronen en systemen zijn nog volop aanwezig, maar nieuwe ideeën, bewegingen en opvattingen breken steeds meer door. De mensen die voorop lopen denken dat er geen houden aan is en de mensen die achteraan lopen denken dat het zo’n vaart niet zal lopen. Vaak wordt de snelheid van ontwikkelingen echter bepaald door de langzaamste en dan kan de Tussentijd nog wel een tijdje duren.
Maar ja, ik loop redelijk voorop en denk dus dat het snel kan gaan. Met dit boek hoop ik een bescheiden bijdrage te leveren aan het versnellen van die ontwikkeling.
Waarom?
Omdat het een van die ontwikkelingen is waar heel veel mensen baat bij hebben. Het is in mijn ogen een ‘world changing event’. Als leiderschap groeit, dan vermindert lijderschap in de wereld, is mijn geloof. Als mensen gestimuleerd worden om (meer) verantwoordelijkheid te nemen voor hun leven en ook dat van anderen en de wereld om hen heen, dan boren we een enorm positief potentieel aan dat zijn weerga niet kent.
En dat is een droom die ik graag najaag…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten