Er is een duidelijk verband tussen zelfvertrouwen en vertrouwen. Ik zie dat ook letterlijk; mensen met zelfvertrouwen durven makkelijker te vertrouwen op anderen. Is het dan zo dat als je jezelf meer vertrouwt, je de ander ook automatisch makkelijker vertrouwt? Het lijkt me logisch. Andersom dus ook; als je weinig zelfvertrouwen hebt, dan vertrouw je de ander minder makkelijk. Dat geeft veel informatie over de nog altijd grote aantallen managers die nog volgens de planning en control regels spelen. Of weten ze gewoon niet beter? Leiderschap in deze tijd intrigeert me mateloos. We moeten naar vertrouwen en inspireren, we blijven hangen op controleren en regelen. Waarom? Tot nu toe bleef ik zelf hangen op grote ego's als verklaring. Steeds meer begin ik me te beseffen dat het grote ego's zijn met weinig zelfvertrouwen. Of ego's met een zware interne criticus die elke keer zegt: 'nee, het is nog niet goed genoeg'. Poeh, die ken ik wel. Zwaar en vermoeiend. En ik? Ik klaag de managers ook hier weer aan. Mijn criticus blijft ook maar aan het werk. Misschien moet ik meer aan mijn verlichting gaan werken. Zonder oordeel starten. 'Het is goed wat je doet'.
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten