woensdag 2 december 2009

vertrouwen ten tijde van crisis; eigen casus


Ik was het vergeten, eerlijk is eerlijk. Maar gisteren zat ik met Vincent van Harte te praten over wat we bij VIStrainingen hadden gedaan toen de crisis ook in ons bedrijf zijn intrede deed. En terwijl ik dat zat te vertellen, werd ik ter plekke weer heel trots hoe dat was gegaan. Vincent vond het een prachtig verhaal over hoe vertrouwen in crisisituaties werkt en dus bij deze...

Zoals gezegd, in het voorjaar werd ons duidelijk dat de omzet er niet goed uitzag. Aanmeldingen bleven achter en ook ons in company werk kwam niet echt door. We hadden een VISdag gepland om de zomermaanden te bespreken en te bespreken wat we met de salarissen gingen doen (het idee was dat we de salarissen meer zelf gingen bepalen).

Ten eerste had Manon een prachtig document voorbereid over de verschillen tussen junior, medior en seniortrainers (ongevraagd, wel gewenst). Dit omdat er voorheen weinig duidelijkheid was over wie waar stond en wat er van je verwacht werd in je ontwikkeling. Met de verduidelijking en verdere invulling wat we als bedrijf verwachtten van de verschillende 'soorten' trainers kwam veel overzicht. Invulling van de functies werd gekoppeld aan targets, maar ook aan andere aspecten als begeleiding nieuwe trainers, complexiteit van opdrachten, enz. De indeling was snel duidelijk en vervolgens vertelde iedereen zelf waar hij of zij vond waar hij stond. Dus wat voor trainer je was (junior, medior of senior) en wat daarmee ook wat je ontwikkeling was. Superhelder en iedereen kon zichzelf haarfijn neerzetten. Wat feedback erbij en hopla; een hoop rust in onderlinge verschillen.

Dat was dat.

Vervolgens de spannende discussie over de financien. Ik had een cash flow analyse voorbereid voor de zomermaanden (altijd magere maanden omdat er geen trainingen worden uitgevoerd, maar nu dus nijpender) en die liet zien wat we tekort kwamen. Coen stelde toen voor dat we de discussie over de bepaling van salarissen tot na de zomer gingen uitstellen en gezien de cijfers stelde hij voor de salarissen te bevriezen. Het voorstel werd zonder enige discussie aangenomen...

Er werd uitgerekend wat er nodig was om de zomer goed door te komen. Vervolgens werd bekeken wat er uitstond aan leads en welke acties konden leiden tot aanmeldingen. Er werd tevens ingeschat hoeveel procent kans de lead maakte om tot een opdracht te komen. Dat waren gelukkig veel leads en kansen. Alle leads werden verdeeld over de VISsen en ook de acties die we nog konden doen om meer omzet te halen. Vervolgens werd nog een actielijst gemaakt van de projecten die we in de zomer gingen doen. Afgesproken werd om 2-wekelijks de cashflowanalyse te bespreken en dat was dat...

Ik was vreselijk trots op die dag, mijn collega's en ons bedrijf. Zoveel ondernemerschap, verantwoordelijkheidsgevoel en actiebereidheid bij elkaar, was om stil van te worden.

En dat ben ik nog steeds...

Geen opmerkingen: