Het meest opvallend is hun grote wil en vermogen om de anderen ruimte te geven. Ze doen dat allemaal op hun eigen manier, maar het is mooi om te zien hoe goed ze kunnen luisteren, stil zijn, vragen stellen en de tijd nemen voor de ander. Met veel enthousiasme en vaak een groot vermogen om zaken positief te bekijken. Ze geven ook ruimte door heel actief om inbreng te vragen. Maar mij valt vooral het vermogen op om vanuit rust, nieuwsgierigheid en positivisme met al hun aandacht bij de ander te zijn. Niemand die vooral autobiografisch luistert, maar allemaal vanuit oprecht willen weten hoe het met de ander is. Daar kunnen veel mensen een voorbeeld aan nemen!
Aan de andere kant valt mij op dat ze allemaal visie hebben, veel kennis en een heel duidelijk beeld voor ogen hebben waar ze naartoe willen met hun bedrijf en/of mensen. Nuijten beschreef die balans al zo mooi in zowel dienend als leidend zijn. Ik zie dat helder terug. Veel ruimte latend in de weg naar het doel toe, maar wel een heel helder doel voor ogen.
Ik zie ook wel de moeilijkheid van die balans; omdat ze zo een duidelijke visie hebben, is vaak de neiging van vooral hun collega's om ervan uit te gaan dat ze dan ook wel de weg kunnen uitleggen. Het is goed om te zien dat ze die ruimte juist aan die collega's geven, maar je ziet ook wel de neiging van de collega's om nog veel bij de leiders neer te leggen. Daar worstelen ze soms ook wel mee. Dat vereist alertheid om niet op dat appel in te gaan en die alertheid zag ik veel terug bij de nieuwe leiders.
Die alertheid is er, omdat ze tot nu toe allemaal razend nieuwsgierig zijn naar hun eigen gedrag en de effecten ervan. Ze zijn zich erg bewust van hun eigen gedrag en op zoek om hier eerlijk naar te blijven kijken. Ze snappen heel goed dat al zij veel zeggen en bepalen, ze weinig uit hun collega's halen. Een van hen gaf aan dat hij minder op kantoor kwam, precies om deze reden. Ik merkte vooral dat ze vreselijk benieuwd waren naar mijn obervaties in termen van wat ze ervan konden leren, niet of het wel goed of fout was. ze zijn zich zeer wel bewust van het feit dat hun gedrag en houding invloed heeft op anderen en dat zij het goede voorbeeld moeten geven.
Waat mij verder is opgevallen is de enorme gastvrijheid ook naar mij toe. Er werd echt voor me gezorgd, terwijl ik alleen maar aan het observeren was. Koffie werd voor me gehaald en dan niet door een collega van hen, maar gewoon door henzelf, lunch werd geregeld, terwijl ik al klaar was en ik kreeg uitgebreid informatie over de dag. Ik voelde me overal erg welkom en gezien, zelfs al was ik de hele dag stil...
En vooral: wat een aardige, relaxte mensen! Geen gestress, geen gehaast, maar alle ruimte voor de ander in een vaak ontspannen setting. Blij met mijn aanwezigheid en zelf verlegen met het feit dat ik ze wilde volgen voor mijn boek.
En nu de rest!
1 opmerking:
Ha Tica, klinkt goed, ben benieuwd naar het eindresultaat; t boek!
Een reactie posten